Donderdag 17 december . Wat was me dat voor een dag? Was het nu een winterse zomerdag of een zomerse winterdag?
Op 51° noorderbreedte en praktisch op de lengte van Greenwich is het op 17/12 normaal toch winter. Maak je keuze. Of toch El Nino (lees jo)?
Wat dan als El Nina (lees ja) komt? Waar? In Diepenbeek .
Moeten jullie toch kennen ,wereldberoemd als de enige gemeente ooit die zich zijn universiteit liet ontfutselen. Toch begrip opbrengen want ze werden geconfronteerd met een grootmacht, met de man die onze provinciehoofdstad op de wereldkaart heeft gebracht. Aldus getuigden al de notabelen van het dorp toen hij deze wereld achter zich liet. De man die zijn stervende politieke partij in één ruk naar de top bracht.
Na enkele jaren zijn ster te laten schitteren aan het nationaal politiek firmament oordeelde hij, wisselvallig als hij was, internationaal te gaan. Hij leerde Fidel kippen kweken en bouwde havens in Vietnam. Na al die krachttoeren , terugblikkend, vond hij dat het goed was. Wat zitjes hier en een paar voorzitterszetels daar leek het leven hem de nodige rust te brengen. Maar “Bavo kneep de katjes in het donker, hij kneep ze maar kneep ze (on!?)zacht. Toen was er eentje dat riep en de man werd onrustig. Bij een fietstocht langs zijn kanaal verloor hij de controle over zijn blijkbaar gesaboteerd rijtuig (Diepenbeek misschien) en………
De wedstrijd: Onder de stralende zacht warme zon van die 17de dag van december verzamelde zich, ja net juist 14 leden van onze groep. Allemaal stralend van vriendelijkheid en levensblijheid. Bereid voor de strijd monsterde ik de groep en besefte onmiddellijk dat sommigen naar kledij en mondhoek er meer “geprepareerd” uitzagen dan anderen. En ik die dacht er goed uit te zien met mijn sportschoenen (moest ik dan verdomd nog wisselen ook). Het betreden van “Bowling Epsilon” overrompelde me nog meer. Pas op ik wist nog wel wat van kegelen want in de jaren 44-46 van de vorige eeuw was er in onze straat, de” boulevaar” 320m lang met acht café’s, bij de “schele poechter” een kegelbaan. Als die man al eens goedgeluimd was (een zeldzaamheid) dan mochten we wel eens wat kegelen. De zondag na de hoogmis mochten we de kegels rechtzetten na iedere beurt. Kregen een paar franken van de winnaar want er werd daar gewed op paar of onpaar. Als misdienaar kwam ik ,tot mijn grote ergernis, meestal te laat.
Ter afsluiting wachtte ons nog de “after- bowling”. Na al die inspanningen echt welkom. Een uurtje napraten over alles en nog wat maar niet over kegelen en de heerlijke namiddag zat erop. Absoluut te herdoen maar leer die computer zware compensatie in te voeren voor de >80
lvdb