Verslag : Daguitstap naar Genk
Niet minder dan 37 vrienden van de KVOO verzamelden op de zonnige voormiddag van 24/4/15
voor de Oekraïense Orthodoxe kerk aan de rand van Genk in een rustige bosrand.
De afwezigen hadden natuurlijk nog maar eens ongelijk. Dat Willy Verghote bij zijn welkomwoord stelde dat die afwezigen bij hun trip naar de eeuwigheid door St Pieter aan de hemelpoort zouden worden geconfronteerd met die kleine nalatigheid is natuurlijk onjuist .Ik ken St Pieter hij was een visser en vissers, alhoewel halsstarrig in hun bijgeloof, zijn geen rancuneuze mensen.
Het werd een dag van grondige confrontatie.
De pracht en het indrukwekkende van deze kerk of liever tempel werd uitvoerig beschreven in de uitnodigingsbrief tot deze uitstap. Het is een plaats van bezinning, een kerk waar geen andere gedachten dan confrontatie met het beleven van godsdienstige bezinning mogelijk is .Bij elke oogopslag leest men de H. Schrift in prachtige iconen. Van geboorte tot kruisiging en verdere geschiedenis van het geloof in Christus.
De priester geworden ingenieur Vital Berewianka toonde zijn gewaden die bij de diensten worden gedragen en legde uit wat zijn niveau is in de hiërarchie van zijn godsdienst. Deze drukbezette man getuigde ook van een sterk patriotisme in de stelling dat moest Oekraïne prooi worden van Rusland dan ook Europa zou vallen .Vond ik wel een overdreven stelling. Dat Europa in verzadiging en verloedering zal ten onder gaan lijkt me duidelijk alhoewel het er nu uitziet dat de geschiedenis zich zal herhalen. Immers de bloeiende beschaving die bij het einde van het bronstijdperk in het Midden-Oosten bestond ging ten onder aan de zeevolken(immigranten).
Na de inleiding van de priester werd het woord gelaten aan zijn echtgenote mevr. Frieda Berewianka. Dat werd een indrukwekkend betoog van een diep geloof en uitzonderlijke moed .Een betoog over deportatie naar Duitse werkkampen bij het begin Van WOII, een onmogelijke terugkeer naar het vaderland bij het einde van de oorlog, de tocht naar de Limburgse koolmijnen, de strijd om hun Godsdienst te bewaren, het bedelen, schooien en keihard werken om vanuit de verpauperde gevangenisbarak die hun eerst tempel was te overwinnen bij de bouw van hun juweel van een tempel. Dat alles verteld met de steeds herhaalde zin: “We wisten dat Jezus ons zou helpen”.
Diep onder de indruk trachtten we onze weg te vinden naar de andere kant van Genk ,naar de feestzalen van de Elysee. Een lichte lunch en echt bij het begin besliste de penningmeester van ons winstgevend bedrijf ons elk een drankje aan te bieden. .Confronterend zegde ik toch.
Neen de echte schok kwam pas na de lunch. De al even schokkende maar uitstekende conferentie van dokter Desimpelaere. Onderwerp geriatrie, ouder worden ,dementie ,alzheimer. Daar zit je dan naar je 82 toe, voelend dat je van alles hebt wat een beetje (of meer) misgaat .Echte oorzaak niet gekend ,beschadigde bovenkamer duidelijk in beeld gebracht ,geen redding mogelijk. Medicatie weer duidelijk vernoemd wat er bestaat maar…….geloof er niet in want het helpt niet.
Confronterend ja, de schoonheid van een intens geloof t.o.v. de zwakheid van de mens. En toch, toch was het een uitstekende en gezellige dag. De organisatie was perfect en de gekozen onderwerpen getuigen van een ruime instelling. Proficiat!!!!!!!!!!!!
Lvdb